bio
Vanop afstand zien de kleuren van de berg er schitterend uit.Tôshû Emyô (19° eeuw)
Vlakbij verdwijnt het geluid van water.
Ann Decaestecker is performer en beeldend kunstenaar, woont en werkt in Gent. Zij genoot ervaringen en opleidingen binnen diverse kunstdisciplines. Zij studeerde o.a. Beeldhouwen en Mixed media in het Kask te Gent, Theater en Moderne dans in Brussel en New York, en Film en video in Kaska Antwerpen. Vandaag is zij docent in de Academie van Mechelen en werkt zij verder met haar artistieke praktijk in één van de ateliers van Nucleo te Gent.
Binnen haar werk onderzoekt zij steeds de beweging en de tijd of het tijdsverloop. Deze zoektocht, die als het ware als een rode draad door haar oeuvre loopt, brengt haar bij diverse en interdisciplinaire kunstwerken.
Natuur-landschappen voorzien haar van inspiratie, steeds weer keert zij terug naar basis elementen van het leven. Reflecties in het water van rivieren, dansende takken van hoge bomen, wind die het strand beroert, het vluchtige ogenblik van fonkelend licht.
Met haar werk wil zij ruimte creëren voor ervaring, interpretatie en verbinding. Zij heeft een grote interesse in het concept van het sediment, de afzetting die een stroom achterlaat. Het sediment is in beweging en wordt gevoed door alles en ieder die erlangs vloeit. Het lijkt iets oneindig, laag per laag, plooi per plooi sculpteert het de tijd.
Decaestecker werkt momenteel met installatie-performances, alsook video en tekeningen. Voor haar recente en actuele werken stelde zij zichzelf de vraag wat een breuk kan betekenen in de continuïteit van een beweging. Dit wanneer die beweging zich concreet manifesteert, binnen gekozen materialen of texturen, en of wanneer de beweging meer abstracte tijdslijnen omvat.
Mathilde StrijdonkSsssst… het beweegt… heb je die knipoog gezien? We zitten in een cyclus maar ik zal de anekdote voor je vangen, ermee spelen en dan doorgeven.
Stil,… hou je adem in, even maar… heb je tijd? Niet te lang.
Zie je de sterrenhemel en de aarde? Het klaart alweer op.
Wacht, ga niet weg… Ik zal de momenten van schoonheid voor je vangen… je brede glimlach observeren… met tintelende vingers vormgeven… met fonkelende ogen ideeën kadreren… luisterend naar het zomergroen.
Arrividerci
Momentopname, Ann DecaesteckerAls in onze meeste dagen zelfs het licht, de onbetwistbare maat van tijd en ruimte, niet schittert, wat zouden wij dan, navelpluisjes van de vergankelijkheid, dagelijks in niets middelmatig moeten zijn?
Wij zijn het licht niet.
Maar af en toe, ja, lichten we op. Incidenteel, wanneer de amechtige seconde even op adem moet komen. In de plooi van een ogenblik.
Uit: Si en La, Bernard Dewulf, 2013